Η ορθή μελισσοκομική πρακτική ορίζει ότι τουλάχιστον 1,5 μήνα πριν την συγκομιδή σταματά η τεχνική τροφοδοσία με μελισσοτροφή. Οι βασικές εποχές που ταΐζουν τις μέλισσες είναι ο χειμώνας και η άνοιξη.

Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Τάσος Αξιώτης, πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συλλόγου Εύβοιας, «τάισμα με μελισσοτροφή γίνεται την άνοιξη για διέγερση της βασίλισσας για την αύξηση του πληθυσμού της κυψέλης. Επίσης τον χειμώνα που κλείνουμε τα μελίσσια μέσα λόγω του ψύχους πρέπει να τους παρέχουμε μελισσοτροφή. Δηλαδή στις περιόδους που δεν υπάρχει νεκταροέκκριση χρησιμοποιούμε τις μελισσοτροφές. Η τιμή της ζάχαρης έχει αυξηθεί αλλά υπάρχουν και ελλείψεις στην αγορά. Εισαγωγή ζάχαρης όμως δεν κάνουμε ούτε από την Ουκρανία ούτε από τη Ρωσία, οπότε δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί δημιουργήθηκε το πρόβλημα.

Επίσης στην Εύβοια υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στα δάση με τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες που ακολουθούν. Έτσι οι μελισσοκόμοι είναι αναγκασμένοι να μεταφέρουν τις κυψέλες τους πολλά χιλιόμετρα και έχουμε αύξηση του κόστους. Με αυτή την αύξηση του κόστους η τιμή παραγωγού στο μέλι θα πρέπει να φτάσει τουλάχιστον στα 15 - 17 ευρώ το κιλό για να έχει κάποιο εισόδημα ο μελισσοκόμος. Από την άλλη έχουμε εισαγόμενα μέλια που έχουν τιμή στο ράφι στα 7 ευρώ το κιλό, τιμή που δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε».  

Βασική πρώτη ύλη μελισσοτροφής στη συμβατική μελισσοκομία είναι η κρυσταλική ζάχαρη. Οι μελισσοκόμοι από ζάχαρη και νερό φτιάχνουν σιρόπι που είναι υγρή μελισσοτροφή. Επίσης από ζάχαρη κάνουν άχνη και προσθέτουν μέλι και νερό και κάνουν στερεή μελισσοτροφή. Υπάρχουν και εταιρείες παραγωγής μελισσοτροφών που παράγουν τροφές τύπου πάστας και ζυμαριού. Η έλλειψη ζάχαρης όμως έχει δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στην αγορά.

Όπως αναφέρει στον ΑγροΤύπο ο κ. Βασίλης Ντούρας, πρώην πρόεδρος στην Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος (ΟΜΣΕ), «η μελισσοτροφή (που παράγεται από την κρυσταλική ζάχαρη) από τους μελισσοκόμους χρησιμοποιείται κυρίως τον χειμώνα για την συντήρηση των μελισσιών. Επίσης τάισμα θέλουν οι μέλισσες όταν δεν μπορούν να βρουν στην ύπαιθρο γύρη λόγω των καιρικών συνθηκών (δυνατός αέρας κ.α.). Το πρόβλημα είναι ότι έχει αυξηθεί η τιμή της ζάχαρης και έχει ξεπεράσει το 1 ευρώ το κιλό, από τα 52 λεπτά που την αγόραζα πέρσι. Αλλά δεν μπορούμε ούτε να βρούμε στην αγορά επειδή οι εταιρείες από τις οποίες την αγοράζουμε έχουν βάλει πλαφόν. Ενώ στο παρελθόν αγόραζα 6 τόνους φέτος με αναγκάζουν να πάρω μέχρι 3 τόνους. Όσον αφορά τις μετακινήσεις πολλοί μελισσοκόμοι επειδή είχαμε τις πυρκαγιές στην Εύβοια είναι αναγκασμένοι να πάνε τις κυψέλες στη Χαλκιδική, κάτι που λόγω των υψηλών τιμών στο πετρέλαιο έχει αυξήσει πολύ το κόστος».

Από την πλευρά του ο Βασίλης Ξεσφίγγης, μελισσοκόμος από το Μεσολόγγι, τονίζει στον ΑγροΤύπο ότι «όταν ο μελισσοκόμος τρυγά το μέλι των μελισσών μετά συντηρεί τα μελίσσια του με μελισσοτροφή προκειμένου και αυτά να ζήσουν. Το μέλι είναι πιο ακριβό από την ζάχαρη αλλά αν δεν βρούμε τροφή θα πρέπει να δώσουμε από την παραγωγή μας. Η τιμή της ζάχαρης όμως έχει φτάσει στα 1,30 ευρώ το κιλό. Είναι πολύ αυξημένη αλλά και είναι και δύσκολο να βρεθεί επειδή υπάρχει μεγάλη έλλειψη στην αγορά. Αυτό έχει δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στον κλάδο».


Πηγή: agrotypos.gr