Λευτεριά στα πεζοδρόμια
Μοιράσου το άρθρο:
19-10-2023
Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος
Σάββατο μεσημέρι ήτανε, μια ομάδα πεζών «ανέβαινε» το πεζοδρόμιο και μια άλλη το «κατέβαινε», ελισσόμενες (και οι δύο) μεταξύ των εμποδίων του πεζοδρομίου, όταν σε ένα σημείο που τα τραπεζοκαθίσματα και τα παραπετασματα είχαν καταλάβει σχεδόν ολόκληρο το πεζοδρόμιο, οι δυστυχείς πεζοί «κόλλησαν» στον στενό διάδρομο και πάσχιζαν, σπρώχνοντας ο ένας τον άλλον, να περάσουν απέναντι!!!
Αλλού, άλλοτε (υπήρξα αυτόπτης μάρτυς) σταμάτησε σε πεζοδρομιακό «στενό των Θερμοπυλών» ένας πεζός απ’ τη μια μεριά κι έκανε νόημα σε απέναντι γυναίκα, με μωρό στο καροτσάκι, να περάσει, δίνοντάς της προτεραιότητα, επειδή δε χωρούσαν να περάσουν και οι δυο!!!
Λοιπόν; Πού φτάσαμε;
Μποτιλιάρισμα πεζών, στα πεζοδρόμια της Σπάρτης, στα μεγαλύτερα πεζοδρόμια της ελληνικής επικράτειας;;;
Χρειάζονται φανάρια για τους πεζούς στα πεζοδρόμια της Σπάρτης;;;
Τι άλλο μένει να δούμε, πια, σ’ αυτήν την ταλαίπωρη πόλη;;;
Δυστυχώς, αυτή είναι μια καθημερινή, μαύρη πραγματικότητα του κέντρου της πόλης και μόνο όποιος δεν έχει περπατήσει στο κέντρο της Σπάρτης (ή όποιος έχει συμφέρον) μπορεί να την αμφισβητήσει.
Η εικόνα του κέντρου της πόλης είναι ίδια μ’ εκείνη ενός σπιτιού χωρίς νοικοκύρη.
Η Σπάρτη, εδώ και χρόνια πολλά, υποφέρει (μεταξύ άλλων πολλών) ΚΑΙ από την κατάληψη των κοινόχρηστων χώρων του κέντρου λόγω της ανεπάρκειας ή της έλλειψης πολιτικής βούλησης των εκάστοτε δημοτικών αρχών να επιβάλλουν νόμους, όρους και κανόνες, για να προασπίσουν τη λειτουργία και τη χρήση των πεζοδρομίων, ως ζωτικών κοινόχρηστων χώρων της πόλης.
Όπως ορίζει και το όνομά του, «πεζοδρόμιο» είναι ο δρόμος των πεζών , στον οποίο ΠΡΕΠΕΙ, εκ του νόμου, να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη και ασφαλής διέλευσή τους. Οι καταστηματάρχες του κέντρου, που όλοι αναγνωρίζουν ότι είναι ισχυρός παράγοντας ανάπτυξης της πόλης ΠΡΕΠΕΙ να κατανοήσουν πως αυτήν την πόλη την έχουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ και πως υπάρχουν κόκκινες γραμμές που δεν πρέπει να υπερβαίνονται, αλλά να αναζητείται και να βρίσκεται η χρυσή τομή. Αν υπεράνω όλων τίθεται το πρόσκαιρο και ατομικό-συντεχνιακό συμφέρον σε βάρος της πόλης και του γενικού συμφέροντος, τότε το τίμημα θα πληρωθεί ακριβά (και ήδη πληρώνεται εδώ και πολλά χρόνια) ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ.
Κατά τη περίοδο έξαρσης της πανδημίας του κορωνοϊού (Μάιος 2020) δόθηκε, με σχετικό νόμο, η δυνατότητα παραχώρησης, ατελώς, από τους δήμους σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, πρόσθετου κοινόχρηστου χώρου, μέχρι και τριπλάσιου (!!!) του αρχικού, για την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων, πέραν του αναλογούντος και προβλεπόμενου στην άδεια χρήσης κοινόχρηστου χώρου, μέχρι 31-3-2022.
Με τον τρόπο αυτόν η ήδη τραγική κατάσταση έφτασε στα άκρα. Εκτός τούτου, αν και στο νόμο επαναλαμβανόταν η πάγια διάταξη ότι : «Δεν είναι δυνατή η ανάπτυξη μόνιμων ή προσωρινών σταθερών κατασκευών, καθώς και η εγκατάσταση ηχείων, στον χώρο που παραχωρείται σύμφωνα με το άρθρο αυτό.» αυτή ΔΕΝ τηρήθηκε, με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν στους κοινόχρηστους χώρους (πλατεία-πεζοδρόμια- καμάρες) δεύτερα καταστήματα, μεγαλύτερα, κάποιες φορές, και από τα κύρια.
Στην πορεία, δόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών παράταση μέχρι 30-9-2022, η οποία «σιωπηρά» διευρύνθηκε έως 15 -1-2023, οπότε έπρεπε «τα τραπεζάκια έξω» των καταστημάτων να περιοριστούν στα προ - COVID τετραγωνικά δημόσιου χώρου, για τα οποία έχουν νόμιμη άδεια και καταβάλλουν τέλη.
Σχετικά, ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Στέλιος Πέτσας μιλώντας στη Βουλή, τότε, προανήγγειλε αυστηροποίηση των ποινών που αφορούν την αυθαίρετη κατάληψη δημόσιου χώρου, οι οποίες μπορεί να φθάσουν και τη σφράγιση των καταστημάτων για κάποιες μέρες.
Παρ’ όλ’ αυτά η δημοτική αρχή αλλά και το δημοτικό συμβούλιο στο σύνολό του δεν εφάρμοσε το νόμο και σήμερα, 10 μήνες μετά, η κατάσταση παραμένει ίδια και χειρότερη.
Στην εκπνοή της θητείας του και μετά τα αποτελέσματα των εκλογών (!!!), ο απερχόμενος Δήμαρχος, σύμφωνα με δημοσιεύματα, έδωσε εντολή για περιορισμό των τραπεζοκαθισμάτων, η οποία όμως (ως συμβαίνει πάντα) προκάλεσε άμεσες αντιδράσεις και να δούμε ποια θα είναι η τύχη της.
Αλήθεια:
• Η νέα δημοτική αρχή ποια θέση έχει για το σοβαρότατο αυτό θέμα;
• Τι θα πράξει όταν την 1-1-2024 θα αναλάβει τα καθήκοντά της;
• Ποια είναι η θέση της νέας αντιπολίτευσης, στο σύνολό της;
• Πώς η κάθε παράταξη θα διαχειριστεί το θέμα αυτό στο νέο δημοτικό συμβούλιο; Ποιες προτάσεις θα έχουν;
Οι δημότες δικαιούνται (και πρέπει) να γνωρίζουν με ποιες θέσεις στην ατζέντα τους προσέρχονται οι εκπρόσωποί του στο νέο δημοτικό συμβούλιο, ποιο μέλλον προδιαγράφεται για το κέντρο της πόλης και ποια πολιτική κοινόχρηστων χώρων, γενικά, πρόκειται να ακολουθηθεί.
Η Μάρω Ευαγγελίδου, πολεοδόμος και Πρόεδρος του Συμβουλίου Θεσμικού Πλαισίου της Ελληνικής Εταιρίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) έγραψε σχετικά:
«Δείχνει μία μεγάλη έλλειψη σεβασμού στο δημόσιο χώρο, ο οποίος, πρέπει να γίνει αντιληπτό, ότι δεν υπάρχει ούτε για τα έσοδα του οικείου δήμου, ούτε και για την επέκταση των ιδιωτικών χρήσεων. Ο δημόσιος χώρος μπορεί να παραχωρηθεί σε δημόσια χρήση αλλά υπό προϋποθέσεις και κάτω από ένα σχεδιασμό. Αν στην πόλη δεν έχεις σχεδιάσει τις διαδρομές πεζών, πώς αφαιρείς χώρο; Δυστυχώς, στην Ελλάδα οι διατάξεις περί μίσθωσης του δημόσιου χώρου προκύπτουν από τα οικονομικά της αυτοδιοίκησης και όχι από τις τεχνικές αρμοδιότητες της Αυτοδιοίκησης. Αυτό είναι μια πολύ κρίσιμη διαφορά, ιστορικά. - ethnos.gr»
Αλλού, άλλοτε (υπήρξα αυτόπτης μάρτυς) σταμάτησε σε πεζοδρομιακό «στενό των Θερμοπυλών» ένας πεζός απ’ τη μια μεριά κι έκανε νόημα σε απέναντι γυναίκα, με μωρό στο καροτσάκι, να περάσει, δίνοντάς της προτεραιότητα, επειδή δε χωρούσαν να περάσουν και οι δυο!!!
Λοιπόν; Πού φτάσαμε;
Μποτιλιάρισμα πεζών, στα πεζοδρόμια της Σπάρτης, στα μεγαλύτερα πεζοδρόμια της ελληνικής επικράτειας;;;
Χρειάζονται φανάρια για τους πεζούς στα πεζοδρόμια της Σπάρτης;;;
Τι άλλο μένει να δούμε, πια, σ’ αυτήν την ταλαίπωρη πόλη;;;
Δυστυχώς, αυτή είναι μια καθημερινή, μαύρη πραγματικότητα του κέντρου της πόλης και μόνο όποιος δεν έχει περπατήσει στο κέντρο της Σπάρτης (ή όποιος έχει συμφέρον) μπορεί να την αμφισβητήσει.
Η εικόνα του κέντρου της πόλης είναι ίδια μ’ εκείνη ενός σπιτιού χωρίς νοικοκύρη.
Η Σπάρτη, εδώ και χρόνια πολλά, υποφέρει (μεταξύ άλλων πολλών) ΚΑΙ από την κατάληψη των κοινόχρηστων χώρων του κέντρου λόγω της ανεπάρκειας ή της έλλειψης πολιτικής βούλησης των εκάστοτε δημοτικών αρχών να επιβάλλουν νόμους, όρους και κανόνες, για να προασπίσουν τη λειτουργία και τη χρήση των πεζοδρομίων, ως ζωτικών κοινόχρηστων χώρων της πόλης.
Όπως ορίζει και το όνομά του, «πεζοδρόμιο» είναι ο δρόμος των πεζών , στον οποίο ΠΡΕΠΕΙ, εκ του νόμου, να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη και ασφαλής διέλευσή τους. Οι καταστηματάρχες του κέντρου, που όλοι αναγνωρίζουν ότι είναι ισχυρός παράγοντας ανάπτυξης της πόλης ΠΡΕΠΕΙ να κατανοήσουν πως αυτήν την πόλη την έχουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ και πως υπάρχουν κόκκινες γραμμές που δεν πρέπει να υπερβαίνονται, αλλά να αναζητείται και να βρίσκεται η χρυσή τομή. Αν υπεράνω όλων τίθεται το πρόσκαιρο και ατομικό-συντεχνιακό συμφέρον σε βάρος της πόλης και του γενικού συμφέροντος, τότε το τίμημα θα πληρωθεί ακριβά (και ήδη πληρώνεται εδώ και πολλά χρόνια) ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ.
Κατά τη περίοδο έξαρσης της πανδημίας του κορωνοϊού (Μάιος 2020) δόθηκε, με σχετικό νόμο, η δυνατότητα παραχώρησης, ατελώς, από τους δήμους σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, πρόσθετου κοινόχρηστου χώρου, μέχρι και τριπλάσιου (!!!) του αρχικού, για την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων, πέραν του αναλογούντος και προβλεπόμενου στην άδεια χρήσης κοινόχρηστου χώρου, μέχρι 31-3-2022.
Με τον τρόπο αυτόν η ήδη τραγική κατάσταση έφτασε στα άκρα. Εκτός τούτου, αν και στο νόμο επαναλαμβανόταν η πάγια διάταξη ότι : «Δεν είναι δυνατή η ανάπτυξη μόνιμων ή προσωρινών σταθερών κατασκευών, καθώς και η εγκατάσταση ηχείων, στον χώρο που παραχωρείται σύμφωνα με το άρθρο αυτό.» αυτή ΔΕΝ τηρήθηκε, με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν στους κοινόχρηστους χώρους (πλατεία-πεζοδρόμια- καμάρες) δεύτερα καταστήματα, μεγαλύτερα, κάποιες φορές, και από τα κύρια.
Στην πορεία, δόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών παράταση μέχρι 30-9-2022, η οποία «σιωπηρά» διευρύνθηκε έως 15 -1-2023, οπότε έπρεπε «τα τραπεζάκια έξω» των καταστημάτων να περιοριστούν στα προ - COVID τετραγωνικά δημόσιου χώρου, για τα οποία έχουν νόμιμη άδεια και καταβάλλουν τέλη.
Σχετικά, ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Στέλιος Πέτσας μιλώντας στη Βουλή, τότε, προανήγγειλε αυστηροποίηση των ποινών που αφορούν την αυθαίρετη κατάληψη δημόσιου χώρου, οι οποίες μπορεί να φθάσουν και τη σφράγιση των καταστημάτων για κάποιες μέρες.
Παρ’ όλ’ αυτά η δημοτική αρχή αλλά και το δημοτικό συμβούλιο στο σύνολό του δεν εφάρμοσε το νόμο και σήμερα, 10 μήνες μετά, η κατάσταση παραμένει ίδια και χειρότερη.
Στην εκπνοή της θητείας του και μετά τα αποτελέσματα των εκλογών (!!!), ο απερχόμενος Δήμαρχος, σύμφωνα με δημοσιεύματα, έδωσε εντολή για περιορισμό των τραπεζοκαθισμάτων, η οποία όμως (ως συμβαίνει πάντα) προκάλεσε άμεσες αντιδράσεις και να δούμε ποια θα είναι η τύχη της.
Αλήθεια:
• Η νέα δημοτική αρχή ποια θέση έχει για το σοβαρότατο αυτό θέμα;
• Τι θα πράξει όταν την 1-1-2024 θα αναλάβει τα καθήκοντά της;
• Ποια είναι η θέση της νέας αντιπολίτευσης, στο σύνολό της;
• Πώς η κάθε παράταξη θα διαχειριστεί το θέμα αυτό στο νέο δημοτικό συμβούλιο; Ποιες προτάσεις θα έχουν;
Οι δημότες δικαιούνται (και πρέπει) να γνωρίζουν με ποιες θέσεις στην ατζέντα τους προσέρχονται οι εκπρόσωποί του στο νέο δημοτικό συμβούλιο, ποιο μέλλον προδιαγράφεται για το κέντρο της πόλης και ποια πολιτική κοινόχρηστων χώρων, γενικά, πρόκειται να ακολουθηθεί.
Η Μάρω Ευαγγελίδου, πολεοδόμος και Πρόεδρος του Συμβουλίου Θεσμικού Πλαισίου της Ελληνικής Εταιρίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) έγραψε σχετικά:
«Δείχνει μία μεγάλη έλλειψη σεβασμού στο δημόσιο χώρο, ο οποίος, πρέπει να γίνει αντιληπτό, ότι δεν υπάρχει ούτε για τα έσοδα του οικείου δήμου, ούτε και για την επέκταση των ιδιωτικών χρήσεων. Ο δημόσιος χώρος μπορεί να παραχωρηθεί σε δημόσια χρήση αλλά υπό προϋποθέσεις και κάτω από ένα σχεδιασμό. Αν στην πόλη δεν έχεις σχεδιάσει τις διαδρομές πεζών, πώς αφαιρείς χώρο; Δυστυχώς, στην Ελλάδα οι διατάξεις περί μίσθωσης του δημόσιου χώρου προκύπτουν από τα οικονομικά της αυτοδιοίκησης και όχι από τις τεχνικές αρμοδιότητες της Αυτοδιοίκησης. Αυτό είναι μια πολύ κρίσιμη διαφορά, ιστορικά. - ethnos.gr»
Σάββατο μεσημέρι ήτανε, μια ομάδα πεζών «ανέβαινε» το πεζοδρόμιο και μια άλλη το «κατέβαινε», ελισσόμενες (και οι δύο) μεταξύ των εμποδίων του πεζοδρομίου, όταν σε ένα σημείο που τα τραπεζοκαθίσματα και τα παραπετασματα είχαν καταλάβει σχεδόν ολόκληρο το πεζοδρόμιο, οι δυστυχείς πεζοί «κόλλησαν» στον στενό διάδρομο και πάσχιζαν, σπρώχνοντας ο ένας τον άλλον, να περάσουν απέναντι!!!
Αλλού, άλλοτε (υπήρξα αυτόπτης μάρτυς) σταμάτησε σε πεζοδρομιακό «στενό των Θερμοπυλών» ένας πεζός απ’ τη μια μεριά κι έκανε νόημα σε απέναντι γυναίκα, με μωρό στο καροτσάκι, να περάσει, δίνοντάς της προτεραιότητα, επειδή δε χωρούσαν να περάσουν και οι δυο!!!
Λοιπόν; Πού φτάσαμε;
Μποτιλιάρισμα πεζών, στα πεζοδρόμια της Σπάρτης, στα μεγαλύτερα πεζοδρόμια της ελληνικής επικράτειας;;;
Χρειάζονται φανάρια για τους πεζούς στα πεζοδρόμια της Σπάρτης;;;
Τι άλλο μένει να δούμε, πια, σ’ αυτήν την ταλαίπωρη πόλη;;;
Δυστυχώς, αυτή είναι μια καθημερινή, μαύρη πραγματικότητα του κέντρου της πόλης και μόνο όποιος δεν έχει περπατήσει στο κέντρο της Σπάρτης (ή όποιος έχει συμφέρον) μπορεί να την αμφισβητήσει.
Η εικόνα του κέντρου της πόλης είναι ίδια μ’ εκείνη ενός σπιτιού χωρίς νοικοκύρη.
Η Σπάρτη, εδώ και χρόνια πολλά, υποφέρει (μεταξύ άλλων πολλών) ΚΑΙ από την κατάληψη των κοινόχρηστων χώρων του κέντρου λόγω της ανεπάρκειας ή της έλλειψης πολιτικής βούλησης των εκάστοτε δημοτικών αρχών να επιβάλλουν νόμους, όρους και κανόνες, για να προασπίσουν τη λειτουργία και τη χρήση των πεζοδρομίων, ως ζωτικών κοινόχρηστων χώρων της πόλης.
Όπως ορίζει και το όνομά του, «πεζοδρόμιο» είναι ο δρόμος των πεζών , στον οποίο ΠΡΕΠΕΙ, εκ του νόμου, να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη και ασφαλής διέλευσή τους. Οι καταστηματάρχες του κέντρου, που όλοι αναγνωρίζουν ότι είναι ισχυρός παράγοντας ανάπτυξης της πόλης ΠΡΕΠΕΙ να κατανοήσουν πως αυτήν την πόλη την έχουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ και πως υπάρχουν κόκκινες γραμμές που δεν πρέπει να υπερβαίνονται, αλλά να αναζητείται και να βρίσκεται η χρυσή τομή. Αν υπεράνω όλων τίθεται το πρόσκαιρο και ατομικό-συντεχνιακό συμφέρον σε βάρος της πόλης και του γενικού συμφέροντος, τότε το τίμημα θα πληρωθεί ακριβά (και ήδη πληρώνεται εδώ και πολλά χρόνια) ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ.
Κατά τη περίοδο έξαρσης της πανδημίας του κορωνοϊού (Μάιος 2020) δόθηκε, με σχετικό νόμο, η δυνατότητα παραχώρησης, ατελώς, από τους δήμους σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, πρόσθετου κοινόχρηστου χώρου, μέχρι και τριπλάσιου (!!!) του αρχικού, για την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων, πέραν του αναλογούντος και προβλεπόμενου στην άδεια χρήσης κοινόχρηστου χώρου, μέχρι 31-3-2022.
Με τον τρόπο αυτόν η ήδη τραγική κατάσταση έφτασε στα άκρα. Εκτός τούτου, αν και στο νόμο επαναλαμβανόταν η πάγια διάταξη ότι : «Δεν είναι δυνατή η ανάπτυξη μόνιμων ή προσωρινών σταθερών κατασκευών, καθώς και η εγκατάσταση ηχείων, στον χώρο που παραχωρείται σύμφωνα με το άρθρο αυτό.» αυτή ΔΕΝ τηρήθηκε, με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν στους κοινόχρηστους χώρους (πλατεία-πεζοδρόμια- καμάρες) δεύτερα καταστήματα, μεγαλύτερα, κάποιες φορές, και από τα κύρια.
Στην πορεία, δόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών παράταση μέχρι 30-9-2022, η οποία «σιωπηρά» διευρύνθηκε έως 15 -1-2023, οπότε έπρεπε «τα τραπεζάκια έξω» των καταστημάτων να περιοριστούν στα προ - COVID τετραγωνικά δημόσιου χώρου, για τα οποία έχουν νόμιμη άδεια και καταβάλλουν τέλη.
Σχετικά, ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Στέλιος Πέτσας μιλώντας στη Βουλή, τότε, προανήγγειλε αυστηροποίηση των ποινών που αφορούν την αυθαίρετη κατάληψη δημόσιου χώρου, οι οποίες μπορεί να φθάσουν και τη σφράγιση των καταστημάτων για κάποιες μέρες.
Παρ’ όλ’ αυτά η δημοτική αρχή αλλά και το δημοτικό συμβούλιο στο σύνολό του δεν εφάρμοσε το νόμο και σήμερα, 10 μήνες μετά, η κατάσταση παραμένει ίδια και χειρότερη.
Στην εκπνοή της θητείας του και μετά τα αποτελέσματα των εκλογών (!!!), ο απερχόμενος Δήμαρχος, σύμφωνα με δημοσιεύματα, έδωσε εντολή για περιορισμό των τραπεζοκαθισμάτων, η οποία όμως (ως συμβαίνει πάντα) προκάλεσε άμεσες αντιδράσεις και να δούμε ποια θα είναι η τύχη της.
Αλήθεια:
• Η νέα δημοτική αρχή ποια θέση έχει για το σοβαρότατο αυτό θέμα;
• Τι θα πράξει όταν την 1-1-2024 θα αναλάβει τα καθήκοντά της;
• Ποια είναι η θέση της νέας αντιπολίτευσης, στο σύνολό της;
• Πώς η κάθε παράταξη θα διαχειριστεί το θέμα αυτό στο νέο δημοτικό συμβούλιο; Ποιες προτάσεις θα έχουν;
Οι δημότες δικαιούνται (και πρέπει) να γνωρίζουν με ποιες θέσεις στην ατζέντα τους προσέρχονται οι εκπρόσωποί του στο νέο δημοτικό συμβούλιο, ποιο μέλλον προδιαγράφεται για το κέντρο της πόλης και ποια πολιτική κοινόχρηστων χώρων, γενικά, πρόκειται να ακολουθηθεί.
Η Μάρω Ευαγγελίδου, πολεοδόμος και Πρόεδρος του Συμβουλίου Θεσμικού Πλαισίου της Ελληνικής Εταιρίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) έγραψε σχετικά:
«Δείχνει μία μεγάλη έλλειψη σεβασμού στο δημόσιο χώρο, ο οποίος, πρέπει να γίνει αντιληπτό, ότι δεν υπάρχει ούτε για τα έσοδα του οικείου δήμου, ούτε και για την επέκταση των ιδιωτικών χρήσεων. Ο δημόσιος χώρος μπορεί να παραχωρηθεί σε δημόσια χρήση αλλά υπό προϋποθέσεις και κάτω από ένα σχεδιασμό. Αν στην πόλη δεν έχεις σχεδιάσει τις διαδρομές πεζών, πώς αφαιρείς χώρο; Δυστυχώς, στην Ελλάδα οι διατάξεις περί μίσθωσης του δημόσιου χώρου προκύπτουν από τα οικονομικά της αυτοδιοίκησης και όχι από τις τεχνικές αρμοδιότητες της Αυτοδιοίκησης. Αυτό είναι μια πολύ κρίσιμη διαφορά, ιστορικά. - ethnos.gr»
Αλλού, άλλοτε (υπήρξα αυτόπτης μάρτυς) σταμάτησε σε πεζοδρομιακό «στενό των Θερμοπυλών» ένας πεζός απ’ τη μια μεριά κι έκανε νόημα σε απέναντι γυναίκα, με μωρό στο καροτσάκι, να περάσει, δίνοντάς της προτεραιότητα, επειδή δε χωρούσαν να περάσουν και οι δυο!!!
Λοιπόν; Πού φτάσαμε;
Μποτιλιάρισμα πεζών, στα πεζοδρόμια της Σπάρτης, στα μεγαλύτερα πεζοδρόμια της ελληνικής επικράτειας;;;
Χρειάζονται φανάρια για τους πεζούς στα πεζοδρόμια της Σπάρτης;;;
Τι άλλο μένει να δούμε, πια, σ’ αυτήν την ταλαίπωρη πόλη;;;
Δυστυχώς, αυτή είναι μια καθημερινή, μαύρη πραγματικότητα του κέντρου της πόλης και μόνο όποιος δεν έχει περπατήσει στο κέντρο της Σπάρτης (ή όποιος έχει συμφέρον) μπορεί να την αμφισβητήσει.
Η εικόνα του κέντρου της πόλης είναι ίδια μ’ εκείνη ενός σπιτιού χωρίς νοικοκύρη.
Η Σπάρτη, εδώ και χρόνια πολλά, υποφέρει (μεταξύ άλλων πολλών) ΚΑΙ από την κατάληψη των κοινόχρηστων χώρων του κέντρου λόγω της ανεπάρκειας ή της έλλειψης πολιτικής βούλησης των εκάστοτε δημοτικών αρχών να επιβάλλουν νόμους, όρους και κανόνες, για να προασπίσουν τη λειτουργία και τη χρήση των πεζοδρομίων, ως ζωτικών κοινόχρηστων χώρων της πόλης.
Όπως ορίζει και το όνομά του, «πεζοδρόμιο» είναι ο δρόμος των πεζών , στον οποίο ΠΡΕΠΕΙ, εκ του νόμου, να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη και ασφαλής διέλευσή τους. Οι καταστηματάρχες του κέντρου, που όλοι αναγνωρίζουν ότι είναι ισχυρός παράγοντας ανάπτυξης της πόλης ΠΡΕΠΕΙ να κατανοήσουν πως αυτήν την πόλη την έχουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ και πως υπάρχουν κόκκινες γραμμές που δεν πρέπει να υπερβαίνονται, αλλά να αναζητείται και να βρίσκεται η χρυσή τομή. Αν υπεράνω όλων τίθεται το πρόσκαιρο και ατομικό-συντεχνιακό συμφέρον σε βάρος της πόλης και του γενικού συμφέροντος, τότε το τίμημα θα πληρωθεί ακριβά (και ήδη πληρώνεται εδώ και πολλά χρόνια) ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ.
Κατά τη περίοδο έξαρσης της πανδημίας του κορωνοϊού (Μάιος 2020) δόθηκε, με σχετικό νόμο, η δυνατότητα παραχώρησης, ατελώς, από τους δήμους σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, πρόσθετου κοινόχρηστου χώρου, μέχρι και τριπλάσιου (!!!) του αρχικού, για την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων, πέραν του αναλογούντος και προβλεπόμενου στην άδεια χρήσης κοινόχρηστου χώρου, μέχρι 31-3-2022.
Με τον τρόπο αυτόν η ήδη τραγική κατάσταση έφτασε στα άκρα. Εκτός τούτου, αν και στο νόμο επαναλαμβανόταν η πάγια διάταξη ότι : «Δεν είναι δυνατή η ανάπτυξη μόνιμων ή προσωρινών σταθερών κατασκευών, καθώς και η εγκατάσταση ηχείων, στον χώρο που παραχωρείται σύμφωνα με το άρθρο αυτό.» αυτή ΔΕΝ τηρήθηκε, με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν στους κοινόχρηστους χώρους (πλατεία-πεζοδρόμια- καμάρες) δεύτερα καταστήματα, μεγαλύτερα, κάποιες φορές, και από τα κύρια.
Στην πορεία, δόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών παράταση μέχρι 30-9-2022, η οποία «σιωπηρά» διευρύνθηκε έως 15 -1-2023, οπότε έπρεπε «τα τραπεζάκια έξω» των καταστημάτων να περιοριστούν στα προ - COVID τετραγωνικά δημόσιου χώρου, για τα οποία έχουν νόμιμη άδεια και καταβάλλουν τέλη.
Σχετικά, ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Στέλιος Πέτσας μιλώντας στη Βουλή, τότε, προανήγγειλε αυστηροποίηση των ποινών που αφορούν την αυθαίρετη κατάληψη δημόσιου χώρου, οι οποίες μπορεί να φθάσουν και τη σφράγιση των καταστημάτων για κάποιες μέρες.
Παρ’ όλ’ αυτά η δημοτική αρχή αλλά και το δημοτικό συμβούλιο στο σύνολό του δεν εφάρμοσε το νόμο και σήμερα, 10 μήνες μετά, η κατάσταση παραμένει ίδια και χειρότερη.
Στην εκπνοή της θητείας του και μετά τα αποτελέσματα των εκλογών (!!!), ο απερχόμενος Δήμαρχος, σύμφωνα με δημοσιεύματα, έδωσε εντολή για περιορισμό των τραπεζοκαθισμάτων, η οποία όμως (ως συμβαίνει πάντα) προκάλεσε άμεσες αντιδράσεις και να δούμε ποια θα είναι η τύχη της.
Αλήθεια:
• Η νέα δημοτική αρχή ποια θέση έχει για το σοβαρότατο αυτό θέμα;
• Τι θα πράξει όταν την 1-1-2024 θα αναλάβει τα καθήκοντά της;
• Ποια είναι η θέση της νέας αντιπολίτευσης, στο σύνολό της;
• Πώς η κάθε παράταξη θα διαχειριστεί το θέμα αυτό στο νέο δημοτικό συμβούλιο; Ποιες προτάσεις θα έχουν;
Οι δημότες δικαιούνται (και πρέπει) να γνωρίζουν με ποιες θέσεις στην ατζέντα τους προσέρχονται οι εκπρόσωποί του στο νέο δημοτικό συμβούλιο, ποιο μέλλον προδιαγράφεται για το κέντρο της πόλης και ποια πολιτική κοινόχρηστων χώρων, γενικά, πρόκειται να ακολουθηθεί.
Η Μάρω Ευαγγελίδου, πολεοδόμος και Πρόεδρος του Συμβουλίου Θεσμικού Πλαισίου της Ελληνικής Εταιρίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) έγραψε σχετικά:
«Δείχνει μία μεγάλη έλλειψη σεβασμού στο δημόσιο χώρο, ο οποίος, πρέπει να γίνει αντιληπτό, ότι δεν υπάρχει ούτε για τα έσοδα του οικείου δήμου, ούτε και για την επέκταση των ιδιωτικών χρήσεων. Ο δημόσιος χώρος μπορεί να παραχωρηθεί σε δημόσια χρήση αλλά υπό προϋποθέσεις και κάτω από ένα σχεδιασμό. Αν στην πόλη δεν έχεις σχεδιάσει τις διαδρομές πεζών, πώς αφαιρείς χώρο; Δυστυχώς, στην Ελλάδα οι διατάξεις περί μίσθωσης του δημόσιου χώρου προκύπτουν από τα οικονομικά της αυτοδιοίκησης και όχι από τις τεχνικές αρμοδιότητες της Αυτοδιοίκησης. Αυτό είναι μια πολύ κρίσιμη διαφορά, ιστορικά. - ethnos.gr»