Όπως θα δείτε στην παρακάτω σύμβαση που εξασφάλισε για τους αναγνώστες της η apela.gr, ο δεύτερος συμβαλλόμενος είναι η εταιρεία «GULF AIR ACADEMY GROUP» και το ΑΦΜ αυτής 801825311. Από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι το ΑΦΜ παραπέμπει σε μία εταιρεία Μονοπρόσωπη ΙΚΕ, δηλαδή στην εταιρεία αυτή μετέχει μόνο ένας άνθρωπος (100%) με το διακριτικό τίτλο «AIRLINE PILOT SIMS» και όχι «GULF AIR ACADEMY GROUP»!

Στη συνέχεια της έρευνας μας, ανακαλύψαμε μια δεύτερη εταιρεία με διαφορετικό ΑΦΜ, 801193628. Αυτή η εταιρεία έχει ιδρυθεί από τον ίδιο ιδρυτή (SHAABAN MOHAMED) με την προηγούμενη, σε συνεργασία με έναν ακόμα εταίρο. Σημειώνουμε ότι και οι δύο εταίροι δηλώνουν την ίδια διεύθυνση κατοικίας, ενώ και οι δύο εταιρείες έχουν έδρα τον Άλιμο Αττικής. Η δεύτερη εταιρεία έχει διακριτικό τίτλο «GULF AIR ACADEMY».

Στη σύμβαση που κατατέθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο, θεωρούμαι ότι υπάρχει ασάφεια στον ρόλο των δύο εταιριών που έχει ιδρύσει ο ίδιος άνθρωπος. Το μετοχικό κεφάλαιο της πρώτης εταιρείας είναι 20.000 ευρώ, ενώ της δεύτερης 64.500 ευρώ. Τονίζουμε αυτά τα στοιχεία, διότι οι κάτοικοι του Δήμου Σπάρτης πρέπει να γνωρίζουν σε ποιους σκοπεύουμε να αναθέσουμε το αεροδρόμιο μας.

Διαβάζοντας τη σύμβαση που σας παραθέτουμε πιο κάτω, μας έχουν δημιουργηθεί ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα:

•  Ποια είναι η επάρκεια και η επιχειρησιακή ικανότητα της μονοπρόσωπης ΙΚΕ - Μισθωτή του αεροδρομίου και του Αιγυπτιακής υπηκοότητας μοναδικού εταίρου της, στην οποία επρόκειτο να παραχωρηθεί το αεροδρόμιο;  

•  Εάν ο Μισθωτής απαιτείται να έχει άδειες από την ΥΠΑ ή αλλού για τη δραστηριότητα εκπαίδευσης πιλότων, που καταλαβαίνουμε ότι θέλει να αρχίσει στο αεροδρόμιο.

•  Το σχέδιο Σύμβασης που παρουσιάστηκε, έχει εμφανώς μεταφραστεί από ξένη γλώσσα. Εάν επομένως συντάχθηκε από εξειδικευμένο ή αλλοδαπό Γραφείο, -παρ’ ότι ως κείμενο είναι ιδιαίτερα απλό- και εάν συντάχθηκε κατ’ εντολή του Δήμου, ή εάν ο Δήμος την παρέλαβε έτοιμη από τον επενδυτή;

•  Διαπιστώνουμε ότι στην Παρ. 25 (σελ. 9 κ.ε.), ο Δήμος, και όχι ο Μισθωτής πρέπει να ασφαλίσει  -μεταξύ άλλων-  για την περιουσία, την εμπορική ευθύνη και τους εργαζόμενους. Δόθηκαν  στη συνεδρίαση ή άλλοτε στοιχεία για το κόστος αυτής της ασφάλισης; Έχει ο Δήμος λάβει Νομικές συμβουλές για το εύρος της ευθύνης του από τις λειτουργίες και ενέργειες του εκάστοτε Μισθωτή;

•  Δεν κατανοούμε επίσης εάν η διατύπωση της Ενότητας 2 Παρ. 1 (σελ. 11) σημαίνει ότι ο Δήμος και όχι ο Μισθωτής θα αναλάβει επιπλέον το κόστος της αστυνόμευσης και πυρόσβεσης για τις δραστηριότητες του Μισθωτή. Ούτε εάν ο Δήμος γνωρίζει ποιο είναι αυτό το κόστος ή το απαιτούμενο επίπεδο αστυνόμευσης.

•  Δεν μας αρέσει επίσης που αναφέρεται δις (βλ. Μέρος 1. Παρ. 3 σελ. 3, αν και με διαφορετική διατύπωση στην Παρ. 11, σελ. 5 ) ότι ο Μισθωτής μπορεί να εκχωρήσει, παραχωρήσει ή υπεκμισθώσει το αεροδρόμιο με ενημέρωση αλλά χωρίς να απαιτείται ρητά η έγκριση του Δήμου.

•  Έχει η Σύμβαση πράγματι, όπως εμείς τουλάχιστον διαπιστώνουμε, σοβαρές ασάφειες και αοριστίες; Για παράδειγμα, σε τι συνίσταται η «πλήρης ανακαίνιση» του κεντρικού κτιρίου (Μέρος 1, Παρ. 1). Τι ακριβώς «επίστρωση» θα γίνει (Παρ. 2) στο διάδρομο και σε ποιο επίπεδο αντοχής διαδρόμου σύμφωνα με την κλίμακα PCN/ACN;

•  Επίσης, δεν θα ήταν καλύτερα αντί να αναφέρεται συγκεκριμένο χρηματικό κόστος για την «πλήρως αμειβόμενη υποτροφία» (Μέρος 2, Άρθρο 7, σελ. 12), να υπήρχε αναλυτικότερη περιγραφή στο τι αυτή περιλαμβάνει; Π.χ. πόσες ώρες δωρεάν πτητικής εκπαίδευσης ή εκπαίδευσης εδάφους και σε ποιο πτυχίο οδηγεί;

•  Εάν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι είχαν την απαιτούμενη πληροφόρηση ως προς τη Σύμβαση έγκαιρα, ή εάν τους παρουσιάστηκε το κείμενο χωρίς τον απαιτούμενο χρόνο μελέτης.

•  Εάν είχαν κρατηθεί ενήμεροι για όλο το χρονικό διάστημα των διαπραγματεύσεων στον απαιτούμενο βαθμό λεπτομέρειας, καθώς επρόκειτο για σύνθετο και τεχνικό θέμα.

•  Σε κάθε περίπτωση, εάν έχουν ελεγχθεί από Νομικής άποψης κάποια εδάφια που δεν έχουμε ξανασυναντήσει σε συμβατικά κείμενα. Όπως για παράδειγμα, στη σελ. 3 (Μέρος 1, Παρ. 3) και ξανά στη σελ. 8 (Παρ. 25) όπου ο Μισθωτής δηλώνει ρητά μεν αλλά… «με την επιφύλαξη και ανεπιφύλακτα...».

Όπως είναι εμφανές, ακόμα και χωρίς να διαθέτουμε ειδικές γνώσεις, τα ερωτήματα που προκύπτουν από τη σύμβαση είναι πολλά, ειδικά μετά τις συμβουλές που μας έδωσαν άτομα που γνωρίζουν το αντικείμενο. Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τη δυσκολία της απόφασης ενός Δημοτικού Συμβούλου, που καλείται να ψηφίσει υπέρ ή κατά μιας τέτοιας σύμβασης. Και όλα αυτά την ώρα που σε δύο μήνες θα υπάρχει νέος Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο θα έχει μια τελείως διαφορετική σύνθεση από την τρέχουσα. Είναι αδιανόητο, λοιπόν, για ένα Δημοτικό Συμβούλιο να είχε δράσει διαφορετικά από ό,τι συνέβη στις 26 Οκτωβρίου 2023.

Σε κάθε περίπτωση, θα θέλαμε να συγχαρούμε πράγματι τον Πέτρο Δούκα που έφτασε το θέμα του αεροδρομίου ως εδώ και δεν είναι μικρό πράγμα αυτό. Ωστόσο, η λογική λέει ότι αυτήν την απόφαση θα πρέπει να την λάβει το επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο. Πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω η πρόταση του Δημάρχου, να παρασχεθούν οι απαραίτητες διευκρινίσεις στους αιρετούς και να επανέλθει προς ψηφοφορία. Αν παρόλα αυτά η επιθυμία της εταιρείας είναι να υπογραφεί η σύμβαση τώρα και να μην περιμένει 4 ή 5 μήνες ώστε να υπάρξει περαιτέρω μελέτη, μπορεί να εγείρει ακόμα και ερωτήματα σχετικά με τις προθέσεις και τα κίνητρά της.

Είμαστε βέβαιοι ότι όλοι οι πολίτες και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι επιθυμούν την ανάπτυξη του αεροδρομίου. Εάν αυτό πραγματοποιηθεί, θα αποτελέσει αναμφίβολα ένα θετικό στίγμα στην πορεία του Πέτρου Δούκα. Αντίθετα, εάν η συμφωνία αποδειχθεί ατυχής, τότε η ευθύνη δεν θα πέσει μόνο στους ώμους του Πέτρου Δούκα, αλλά και στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο καθώς και σε όλους εμάς τους πολίτες. Ας μην ξεχνάμε τι συνέβη με την Παλαιολόγου, όπου το έργο πάγωσε και κανείς δεν γνωρίζει πότε θα τελειώσει.

Το άρθρο έχει συνταχθεί από Τεχνητή Νοημοσύνη ΑΙ της APELA