Μια συνομιλία Βρεττάκου - Θεοδωράκη στο Μαρκοπούλειο Αμφιθέατρο Κροκεών

Μοιράσου το άρθρο:
31-07-2012
Χαμηλός φωτισμός, ένα πιάνο, μια κιθάρα, ένα ακορντεόν, ένα μπάσο, ένα ντραμς και πίσω ο λόφος της Αγ. Βαρβάρας. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν το σκηνικό της παράστασης «Μια Συνομιλία».
Μια παράσταση αφιέρωμα στα 100 χρόνια από την γέννηση του μεγάλου Κροκεάτη ποιητή Ν. Βρεττάκου. Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα το Σάββατο 28 Ιουλίου στο Μαρκοπούλειο Αμφιθέατρο Κροκεών έναν χώρο που επιτρέπει στον κάθε θεατή ξεχωριστά να έχει άριστη οπτική από οποιαδήποτε θέση κι αν κάθεται.
Τι, είναι, όμως η παράσταση «Μια Συνομιλία»; Ας πάρουμε ως δεδομένα τις τρείς απεριορίστου δυνατοτήτων φωνές της Ιωάννας Φόρτη του Παντελή Θεοχαρίδη και της ηθοποιού Μάνιας Παπαδημητρίου. Επίσης, άλλο ένα δεδομένο είναι το ταλέντο των μουσικών που πλαισιώνουν τους τραγουδιστές. Ο λόγος για τον πιανίστα Κροκεάτη Γ. Παυλάκο που επιμελήθηκε και τις ενορχηστρώσεις, αλλά και τον Βαγγέλη Μαχαίρα (μπουζούκι, κιθάρα), Ηρακλής Βαβάτσικας (ακορντεόν, μπαντονεόν), Σταύρος Καβαλιεράτος (μπάσο), Νίκος Σκομόπουλος (ντραμς). Μέχρι εδώ, είναι κατανοητό ότι πρόκειται για μια φροντισμένη παράσταση.
Τώρα, όσον αφορά το περιεχόμενο του προγράμματος... είναι σίγουρο πως δεν μπορεί να περιγραφεί μέσα σε λίγες λέξεις. Ακούστηκαν ποιήματα και τραγούδια του Ν. Βρεττάκου και του Μίκη Θεοδωράκη. Και το καλύτερο από όλα, είναι πως, δεν υπήρχε τραγούδι που να μην ταίριαζε στους συγκεκριμένους ερμηνευτές!
Τα τραγούδησαν όλα με το δικό τους ύφος, χωρίς να προσβάλλουν τις πρωτότυπες εκτελέσεις, ενώ, ακόμα και το βλέμμα τους δείχνει ότι ειλικρινά τους αρέσει αυτό που κάνουν!
Μία παράσταση - πρόταση λοιπόν, έλαβε τέλος. Μία παράσταση που έκανε τον θεατή να ξεφύγει από τις κακές σκέψεις που κάνει συνεχώς αυτές τις μέρες, για όλα όσα μας συμβαίνουν.
Μια παράσταση αφιέρωμα στα 100 χρόνια από την γέννηση του μεγάλου Κροκεάτη ποιητή Ν. Βρεττάκου. Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα το Σάββατο 28 Ιουλίου στο Μαρκοπούλειο Αμφιθέατρο Κροκεών έναν χώρο που επιτρέπει στον κάθε θεατή ξεχωριστά να έχει άριστη οπτική από οποιαδήποτε θέση κι αν κάθεται.
Τι, είναι, όμως η παράσταση «Μια Συνομιλία»; Ας πάρουμε ως δεδομένα τις τρείς απεριορίστου δυνατοτήτων φωνές της Ιωάννας Φόρτη του Παντελή Θεοχαρίδη και της ηθοποιού Μάνιας Παπαδημητρίου. Επίσης, άλλο ένα δεδομένο είναι το ταλέντο των μουσικών που πλαισιώνουν τους τραγουδιστές. Ο λόγος για τον πιανίστα Κροκεάτη Γ. Παυλάκο που επιμελήθηκε και τις ενορχηστρώσεις, αλλά και τον Βαγγέλη Μαχαίρα (μπουζούκι, κιθάρα), Ηρακλής Βαβάτσικας (ακορντεόν, μπαντονεόν), Σταύρος Καβαλιεράτος (μπάσο), Νίκος Σκομόπουλος (ντραμς). Μέχρι εδώ, είναι κατανοητό ότι πρόκειται για μια φροντισμένη παράσταση.
Τώρα, όσον αφορά το περιεχόμενο του προγράμματος... είναι σίγουρο πως δεν μπορεί να περιγραφεί μέσα σε λίγες λέξεις. Ακούστηκαν ποιήματα και τραγούδια του Ν. Βρεττάκου και του Μίκη Θεοδωράκη. Και το καλύτερο από όλα, είναι πως, δεν υπήρχε τραγούδι που να μην ταίριαζε στους συγκεκριμένους ερμηνευτές!
Τα τραγούδησαν όλα με το δικό τους ύφος, χωρίς να προσβάλλουν τις πρωτότυπες εκτελέσεις, ενώ, ακόμα και το βλέμμα τους δείχνει ότι ειλικρινά τους αρέσει αυτό που κάνουν!
Μία παράσταση - πρόταση λοιπόν, έλαβε τέλος. Μία παράσταση που έκανε τον θεατή να ξεφύγει από τις κακές σκέψεις που κάνει συνεχώς αυτές τις μέρες, για όλα όσα μας συμβαίνουν.
Χαμηλός φωτισμός, ένα πιάνο, μια κιθάρα, ένα ακορντεόν, ένα μπάσο, ένα ντραμς και πίσω ο λόφος της Αγ. Βαρβάρας. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν το σκηνικό της παράστασης «Μια Συνομιλία».
Μια παράσταση αφιέρωμα στα 100 χρόνια από την γέννηση του μεγάλου Κροκεάτη ποιητή Ν. Βρεττάκου. Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα το Σάββατο 28 Ιουλίου στο Μαρκοπούλειο Αμφιθέατρο Κροκεών έναν χώρο που επιτρέπει στον κάθε θεατή ξεχωριστά να έχει άριστη οπτική από οποιαδήποτε θέση κι αν κάθεται.
Τι, είναι, όμως η παράσταση «Μια Συνομιλία»; Ας πάρουμε ως δεδομένα τις τρείς απεριορίστου δυνατοτήτων φωνές της Ιωάννας Φόρτη του Παντελή Θεοχαρίδη και της ηθοποιού Μάνιας Παπαδημητρίου. Επίσης, άλλο ένα δεδομένο είναι το ταλέντο των μουσικών που πλαισιώνουν τους τραγουδιστές. Ο λόγος για τον πιανίστα Κροκεάτη Γ. Παυλάκο που επιμελήθηκε και τις ενορχηστρώσεις, αλλά και τον Βαγγέλη Μαχαίρα (μπουζούκι, κιθάρα), Ηρακλής Βαβάτσικας (ακορντεόν, μπαντονεόν), Σταύρος Καβαλιεράτος (μπάσο), Νίκος Σκομόπουλος (ντραμς). Μέχρι εδώ, είναι κατανοητό ότι πρόκειται για μια φροντισμένη παράσταση.
Τώρα, όσον αφορά το περιεχόμενο του προγράμματος... είναι σίγουρο πως δεν μπορεί να περιγραφεί μέσα σε λίγες λέξεις. Ακούστηκαν ποιήματα και τραγούδια του Ν. Βρεττάκου και του Μίκη Θεοδωράκη. Και το καλύτερο από όλα, είναι πως, δεν υπήρχε τραγούδι που να μην ταίριαζε στους συγκεκριμένους ερμηνευτές!
Τα τραγούδησαν όλα με το δικό τους ύφος, χωρίς να προσβάλλουν τις πρωτότυπες εκτελέσεις, ενώ, ακόμα και το βλέμμα τους δείχνει ότι ειλικρινά τους αρέσει αυτό που κάνουν!
Μία παράσταση - πρόταση λοιπόν, έλαβε τέλος. Μία παράσταση που έκανε τον θεατή να ξεφύγει από τις κακές σκέψεις που κάνει συνεχώς αυτές τις μέρες, για όλα όσα μας συμβαίνουν.
Μια παράσταση αφιέρωμα στα 100 χρόνια από την γέννηση του μεγάλου Κροκεάτη ποιητή Ν. Βρεττάκου. Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα το Σάββατο 28 Ιουλίου στο Μαρκοπούλειο Αμφιθέατρο Κροκεών έναν χώρο που επιτρέπει στον κάθε θεατή ξεχωριστά να έχει άριστη οπτική από οποιαδήποτε θέση κι αν κάθεται.
Τι, είναι, όμως η παράσταση «Μια Συνομιλία»; Ας πάρουμε ως δεδομένα τις τρείς απεριορίστου δυνατοτήτων φωνές της Ιωάννας Φόρτη του Παντελή Θεοχαρίδη και της ηθοποιού Μάνιας Παπαδημητρίου. Επίσης, άλλο ένα δεδομένο είναι το ταλέντο των μουσικών που πλαισιώνουν τους τραγουδιστές. Ο λόγος για τον πιανίστα Κροκεάτη Γ. Παυλάκο που επιμελήθηκε και τις ενορχηστρώσεις, αλλά και τον Βαγγέλη Μαχαίρα (μπουζούκι, κιθάρα), Ηρακλής Βαβάτσικας (ακορντεόν, μπαντονεόν), Σταύρος Καβαλιεράτος (μπάσο), Νίκος Σκομόπουλος (ντραμς). Μέχρι εδώ, είναι κατανοητό ότι πρόκειται για μια φροντισμένη παράσταση.
Τώρα, όσον αφορά το περιεχόμενο του προγράμματος... είναι σίγουρο πως δεν μπορεί να περιγραφεί μέσα σε λίγες λέξεις. Ακούστηκαν ποιήματα και τραγούδια του Ν. Βρεττάκου και του Μίκη Θεοδωράκη. Και το καλύτερο από όλα, είναι πως, δεν υπήρχε τραγούδι που να μην ταίριαζε στους συγκεκριμένους ερμηνευτές!
Τα τραγούδησαν όλα με το δικό τους ύφος, χωρίς να προσβάλλουν τις πρωτότυπες εκτελέσεις, ενώ, ακόμα και το βλέμμα τους δείχνει ότι ειλικρινά τους αρέσει αυτό που κάνουν!
Μία παράσταση - πρόταση λοιπόν, έλαβε τέλος. Μία παράσταση που έκανε τον θεατή να ξεφύγει από τις κακές σκέψεις που κάνει συνεχώς αυτές τις μέρες, για όλα όσα μας συμβαίνουν.


