Από το βιβλίο μας «Αιγυπτιώτες Εικαστικο»ί (εκδ. Αγγελάκη, Αθήνα 2021), αντιγράφουμε τα εξής:

Ο Μίκης Ματσάκης γεννήθηκε στα Μύρα της Λυκίας στην Μικρά Ασία στα 1901 και σε ηλικία 6 ετών η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια, όπου και περάτωσε τις δευτεροβάθμιες σπουδές του το 1918. Με υποτροφία της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας πηγαίνει το 1921 για σπουδές στο Παρίσι και φοιτά στην Grande Chaumière μένοντας για ένα χρόνο. Το 1922  πηγαίνει στο Μόναχο και σπουδάζει στη Hans Hofmann Schule fur bildende Kunst (1923-24) και κατόπιν στην Akademie der Bildenden Kunste με καθηγητές τους Schinnerer, Von Stuck και κυρίως τον F.Von Habermann. Το 1927 επιστρέφει στην Αλεξάνδρεια και ανοίγει εργαστήρι στην οδό Φουάτ, ενώ το 1928 εκθέτει έργα του στο Παναιγύπτιο Σαλόν του Καΐρου. Το 1930-31 έρχεται στην Αθήνα και αρχίζει τη μεγάλη του δράση : Το 1934 υπήρξε από τα ιδρυτικά στελέχη και πρόεδρος της Ένωσης Ελεύθερων Καλλιτεχνών, όπου συγκέντρωσε τη νεότερη γενιά των Ελλήνων καλλιτεχνών, από το 1937 ως την Κατοχή διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της Ενώσεως Σωματείων Εικαστικών Τεχνών Αθηνών, Έφορος Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, καθώς και Έφορος και Μέλος της Δωδεκαμελούς Επιτροπής του Πανελληνίου Σαλόν. Οργάνωσε πάνω από 30 ατομικές εκθέσεις (Αλεξάνδρεια, Κάιρο, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Χαλκίδα, Λευκωσία, Παρίσι, Αντίς Αμπέμπα) και έλαβε μέρος σε πολλές ομαδικές και πανελλήνιες εκθέσεις της εποχής, όπως το 1932 στη Μπιενάλε της Βενετίας, το 1937 στη Διεθνή Έκθεση Παρισίων και το 1938 στη Διεθνή Έκθεση του Σίδνεϋ. Ζωγράφισε για λογαριασμό του Υπουργείου Διοικήσεως Πρωτευούσης σειρά 35 ελαιογραφιών με θέματα της παλιάς Αθήνας (Δημοτική Πινακοθήκη Αθηνών), φιλοτέχνησε τις ωογραφίες ορόφων του ισογείου περιστυλίου του Ζαππείου, ενώ μαζί με τον Δ. Δάβη τοιχογράφησαν το Ινστιτούτο Ερευνών της Εταιρίας Λιπασμάτων. Το 1938 η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας του ανέθεσε την αποπεράτωση και διακόσμηση του παρεκκλησίου Αγίων Θεοδώρων στο Κοτσίκειο Νοσοκομείο. Το 1946 επανεγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια. Την περίοδο 1948-1954 ασχολήθηκε με το μεγάλο έργο διαμόρφωσης του αλεξανδρινού ναού του Ευαγγελισμού σε σύγχρονο πρότυπο (κάπου 500 βιβλικές μορφές) και το 1959-1962 αγιογράφησε τους Ταξιάρχες Καΐρου. Πέθανε στην Αθήνα το 1978.

Αξίζει να σημειωθεί πως κατά το 1966-1967 εξωράισε και τοιχογράφησε το Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου στη Γκοριτσά, ενώ το 1968 τοιχογράφησε την «Πλατυτέρα» στους Αγίους Αναργύρους της Ζούπαινας.

Λίγο πριν φύγει από τη ζωή και συγκεκριμένα στις 3/6/1977 είχε στείλει το όμορφο σκίτσο που δημοσιεύουμε με τίτλο «Στα Τσίντζινα τ΄ Άη Λιος» στην ομώνυμη εφημερίδα, σκίτσο που φιλοτέχνησε στις 20/6/1966 και αφιέρωσε «στον ποιητή του Πάρνωνα Γιάννη Μοτίβο».