Αυτές τις μέρες γράφεται η νεώτερη ιστορία μας και όπως λέγαμε για την μεταπολεμική περίοδο, έτσι τώρα θα λέμε για την μετά - κορωνοϊού περίοδο. Μια πτυχή της ιστορίας μας, που ταρακούνησε την ανθρωπότητα απ΄ άκρη σ΄ άκρη και που μπορεί τελικά να αλλάξει την άποψη κάποιων για τη ζωή.

Η ζωή μέσα στα διαμερίσματα των πολυκατοικιών στις μεγαλουπόλεις -όπου  οι ευκαιρίες για δουλειά είναι πολλές- φαίνεται πως αναθεωρείται από κάποιους, καθώς τα διαμερίσματά τους τώρα μοιάζουν με «κελιά» πολυτελούς φυλακής και ορισμένοι αισθάνονται σαν καναρίνια ελεύθερα μέσα στο άνετο κλουβί τους.

Αυτές τις μέρες το μεσιτικό μας τμήμα APELA REAL ESTATE, έχει αυξημένα τηλέφωνα κυρίως από κατοίκους της Αθήνας που κατάγονται από τη Λακωνία και προσπαθούν να «ανιχνεύσουν» τις υποδομές μας εδώ στη Σπάρτη και σε άλλες περιοχές του νομού, προκειμένου να κάνουν το επόμενο βήμα, την οριστική μετεγκατάστασή τους στην ιδιαίτερη πατρίδα τους.

«Δεν αντέχω άλλο αυτό που συμβαίνει εδώ» μας είπε μία κυρία που μένει στον Άλιμο, αλλά κατάγεται από τη Σπάρτη. «Διστάζω να περπατήσω ακόμα και στα σκαλιά της πολυκατοικίας, να πάω μια βόλτα στο πεζοδρόμιο, φοβάμαι για τη ζωή μου και των παιδιών μου, θέλω να γυρίσω πίσω, βρείτε μου ένα σπίτι» μας είπε με τρεμάμενη φωνή!

Ένας άλλος κύριος από τον Πειραιά μας ανέφερε χαρακτηριστικά: «Δεν είχα καταλάβει όλα αυτά τα χρόνια τι κλουβί είναι το διαμέρισμά μου, γιατί δούλευα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αυτό το πράγμα δεν αντέχεται, θέλω να φύγω να έρθω στη Σπάρτη» τόνισε!

Από την άλλη, αυτό που πολλοί έχουν στο μυαλό τους είναι αυτό που θα έρθει μετά, που κανείς δεν το ξέρει, αλλά λίγο πολύ το φανταζόμαστε. Δύσκολες μέρες, με την οικονομία τραυματισμένη. Έτσι αρκετοί είναι αυτοί που περιμένουν πτώση στις τιμές των ακινήτων και συνάμα πτώση στα ενοίκια. Άλλωστε τα νούμερα δεν κάνουν λάθος, η μεγάλη ύφεση είναι γεγονός.

Η πτώση τιμών των ακινήτων που φαίνεται να έχει ξεκινήσει, ίσως είναι μια ευκαιρία που κάποιοι Αθηναίοι ή από άλλες μεγαλουπόλεις, θέλουν να «αρπάξουν» και με τις οικονομίες τους να αγοράσουν ένα σπίτι σε μια περιοχή με μεγαλύτερη «ελευθερία», όπως είναι η π.χ. Μαγούλα, το Αφυσσού και περιοχές γύρω από την Σπάρτη, ώστε να αλλάξουν ριζικά την ζωή τους.

Να μη φοβούνται τι θα τους συμβεί αν βγουν από την πόρτα μέχρι την εξώπορτα της πολυκατοικίας τους. Οραματίζονται ένα σπίτι με αυλή που ίσως στο πίσω μέρος της έχει ένα μικρό κήπο και γιατί όχι και δυο κοτούλες.

Ο εγκλεισμός στο σπίτι, από τα τηλέφωνα που δεχόμαστε, αισθανόμαστε πως έχει αλλάξει το μυαλό κάποιων Λακώνων που ζουν χρόνια στην Αθήνα, και αυτό που συμβαίνει με τον κορωνοϊό, μπορεί να είναι η αφορμή που αναζητούσαν τόσα χρόνια για να επιστρέψουν στο πατρικό τους ή να αγοράσουν ένα καινούριο σπίτι όσοι δεν έχουν, για να περάσουν την υπόλοιπη τους ζωή «σαν άνθρωποι» όπως μας λένε, μιας και ο φόβος τους, είναι μήπως αυτό που συμβαίνει τώρα κρατήσει πολύ, ή στο μέλλον ζήσουν ανάλογες καταστάσεις.