Μια αγωνία με όνομα. Το γάλα και το
αίμα τρέχουν. Περιπλανιόμαστε
θρεμμένοι με κρασί και ψωμί,
αναζητώντας βιαστικά τον τόπο και την
συνταγή.
                                                                               
Στο σύνολο των διεσπαρμένων ανθρώπων του πλανήτη υπάρχουν άραγε δύο άτομα  με τα ίδια, τελείως όμοια, σωματικά χαρακτηριστικά; Η απάντηση είναι αρνητική διότι κάθε άτομο εξεταζόμενο στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αποτελεί ίδιο τύπο. Μεταξύ όμως των ατομικών χαρακτηριστικών μπορούμε να διακρίνουμε μερικά σωματολογικά, τα οποία σε γενικές γραμμές (αδρές) είναι κοινά σε μεγάλο αριθμό ατόμων και με βάση αυτά διακρίνουμε τους ανθρώπους σε ομαδικούς σωματολογικούς τύπους δηλαδή φυλές. Η μελέτη των φυλών αποτελεί την επιστήμη της ανθρωπολογίας και για περισσότερη ακρίβεια της ανθρωπογεωγραφίας, την  φυλολογία (μελέτη των φυλών).

Στα ζώα η επιστήμη μπόρεσε να διακρίνει ορισμένες ομάδες, οικογένειες, γένη, είδη, ποικιλίες (Φυλές) στην βάση τυπικών χαρακτηριστικών, στον άνθρωπο όμως είχε δυσκολίες να ξεχωρίσει ποικιλίες και να καθορίσει τις αξίες τους.

Οι γνωστές διακρίσεις των ανθρώπων, έθνη, λαοί, δεν πρέπει να συγχέονται με την φυλή. Λαός και φυλή είναι έννοιες διαφορετικές. Με την λέξη λαός εννοούμε ομάδες που έχουν την ίδια Ιστορία, γλώσσα, θρησκεία, ήθη, τρόπους διαβίωσης, στις οποίες ομάδες μπορεί να συμπεριλαμβάνονται άνθρωποι με διαφορετική σωματική διαμόρφωση (φυλή) δύο, τριών ή παραπάνω σωματολογικών τύπων.

Ακόμη η μορφολογία μέσα στον ίδιο το λαό παρουσιάζει διάχυση από την μείξη και τις διασταυρώσεις. Όσο περισσότερο πολιτισμένος είναι ο λαός, τόσο η μορφή συγχέεται, ενώ αντίθετα όσο πλησιάζει προς το «πρωτόγονο» τόσο λιγότερους σωματολογικούς τύπους εμφανίζει.

Οι κοινωνικές ομάδες (λαός, έθνος, κράτος, φατρία) μπορούν να επηρεάσουν σωματολογικά τα μέλη, δηλαδή να αλλοιώσουν τον φυλετικό χαρακτήρα της ομάδας. Παράδειγμα: Ένας πόλεμος ή τα όρια παιδοποιίας ενός λαού. Η γλώσσα και ο πολιτισμός διακριτά στοιχεία, είναι επίκτητα και μεταβιβάσιμα (με την θέλησή σου) ανεξάρτητα από την σωματολογική ενότητα του λαού, ενώ τα διακριτά στοιχεία εντός της φυλής είναι κληρονομικά και αμεταβίβαστα (χωρίς τη θέλησή σου).

Έρχονται και τα νεότερα κληρονομικά διδάγματα που προσδίδουν αξία στα σταθερά κληρονομικά χαρακτηριστικά και μας δίνουν πιο ακριβή τον ορισμό της φυλής: Μεγάλη ομάδα ανθρώπων οι οποίοι έχουν κοινή κληρονομική εμφάνιση (σωματική - ψυχική) και μ αυτό συνδέονται μεταξύ τους και είναι αυτό το ίδιο που τις κάνει να ξεχωρίζουν μεταξύ τους.

Διαφορές μεταξύ φυλών υπάρχουν και είναι σωματικής φύσης και μάλιστα μόνο κληρονομικές και προέρχονται από την συνεχή πάλη της τάσης για ποικιλομορφία και της τάσης για κληρονομικότητα δηλαδή της διατήρησης των χαρακτηριστικών αφού αποκτήθηκαν. Οι διακρίσεις μεταξύ φυλών αφορούν τον φυσικό άνθρωπο, την ανθρώπινη φύση σε αντίθεση με τις διακρίσεις μεταξύ λαών, εθνών που και εκεί υπάρχουν, αφορούν όμως την ανθρώπινη κοινωνία, τον πολιτισμένο άνθρωπο.

Η αναγνώριση των φυσικών ομάδων μέσα στους λαούς οδηγεί σε καθορισμό φυλών ολοένα και λιγότερων   όσο  προχωράμε προς το παρελθόν. Και στο ερώτημα αν υπάρχουν στη φύση του ανθρώπου φυλετικές διακρίσεις δηλαδή βιολογικές πραγματικότητες η απάντηση είναι καταφατική. Είναι δύσκολο να καθορισθεί ο αριθμός τους, όμως είναι φανερό πως υπάρχουν ορισμένες βασικές, σωματολογικού είδους. Η διαίρεση που επικρατεί περισσότερο είναι λευκή, μαύρη και κίτρινη φυλή, με κύριο χαρακτηριστικό το χρώμα του δέρματος. Υπάρχουν και άλλες όμως περισσότερο συμβατικές.

Επομένως φυλή είναι όρος καθαρά φυσιογνωστικός που περιλαμβάνει άτομα που συνδέονται με συγγένεια αίματος, κοινή καταγωγή, κοινές κληρονομικές καταβολές αλλά το σπουδαιότερο τα ίδια χαρακτηριστικά να κληρονομούνται περαιτέρω με επιμονή.

Τα φυλετικά χαρακτηριστικά με βάση τα οποία γίνεται η ταξινόμηση είναι πρώτα μορφολογικά (χρώμα και μορφή τριχών, χρώμα ματιών, δέρματος, ανάστημα, μήκος μελών και κορμού), δεύτερον φυσιολογικά - λειτουργικά (σφυγμός, γεννητική ωριμότητα, χρόνος γήρανσης) και τρίτον ψυχολογικά (χαρακτήρας, θάρρος , δύναμη βούληση).

Πως γεννήθηκαν τα φυλετικά χαρακτηριστικά η επιστήμη ακόμα το αγνοεί ,όπως και εάν οι επιδράσεις του εξωτερικού κόσμου επ’ αυτών παίζουν ρόλο. Το σίγουρο είναι πως η μεταβίβαση αυτών γίνεται με τους νόμους της κληρονομικότητας (Mendel). Είναι γεγονός πως ο άνθρωπος  είναι το πολυφυλετικότερο ζώο στο πλανήτη από όλα τα θηλαστικά και αυτό όχι μόνο από την πληθώρα των χαρακτηριστικών αλλά και από την απειρία των εμφανισθέντων και εξαφανισθέντων κατά την πάροδο του χρόνου ζωής του.

Ο λόγος που στον άνθρωπο εμφανίζονται διαρκώς όλο και περισσότερες κληρονομικές ποικιλίες είναι άγνωστος . Όμως σπουδαίο ρόλο εδώ έχει η «εξημέρωση » κατά την έννοια της εξημέρωσης των κατοικίδιων, δηλαδή εκείνων των ζώων που ο άνθρωπος επηρέασε με την διατροφή και την διαιώνιση κατά την βούλησή του για πολλές γενιές.

Και ο άνθρωπος λοιπόν από τότε που μπορεί να θεωρηθεί τέτοιος κατά την ανθρωπογονία, αφού ζούσε κατά ομάδας, επικοινωνεί με τον λόγο, κάνει χρήση της φωτιάς και των πρώτων εργαλείων από ξύλο και πέτρα εμφανίζεται βιολογικά και αναντίρρητα ως «εξημερωμένο» ζώο που επηρεάζει την διατροφή και την διαιώνισή του(προετοιμασία διατήρηση τροφών, καταμερισμός εργασίας, ενδυμασία, γάμος, παιδοκτονία ,δηλητήρια κ.τ.λ.). Οι όροι του βίου του αντιστοιχούν προς τους όρους του εξημερωμένων ζώων και ευνοούν την εμφάνιση νέων ποικιλιών και την διατήρησή τους (Δαρβίνος).

Ένας δεύτερος λόγος της ποικιλομορφίας των φυλών είναι η δύναμη της μείξης -διασταύρωσης των χαρακτηριστικών που υπάρχουν με την βοήθεια της επιλογής. Οι κατσαρές τρίχες «υπερτερούν » επί  των λείων, όπως επίσης το σκούρο χρώμα των τριχών, ματιών «υπερτερεί» επί των ανοιχτών τόνων. Δεν υπάρχουν όμως σήμερα υπερτερούσες φυλές όπως έδειξε η σύγχρονη έρευνα. Δεν κληρονομείται η φυλή αλλά ορισμένα χαρακτηριστικά.

[Κι όμως υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως οι άνθρωποι είναι βιολογικά άνισοι, οι διαφορές τους είναι βιολογικές και όχι πολιτισμικές . Οι ιδέες τους βασίζονται σε φυλετικές θεωρίες που προωθούν τις φυλετικές διακρίσεις, έχουν ως βάση την αδυναμία του ανθρώπου να διακρίνει ανάμεσα στο υποκειμενικό και αντικειμενικό επίπεδο της πραγματικότητας! Αντικείμενο δράσης τους είναι οι τρόποι βελτίωσης του ανθρώπινου γένους, κυρίως σε σωματικό επίπεδο με την εφαρμογή των νόμων της γενετικής και της κληρονομικότητας και αποδίδουν την κοινωνική ανισότητα σε βιολογικούς παράγοντες. Με την βιολογική δήθεν «τελειοποίηση» θα οδηγήσουν στην δημιουργία της τέλειας κοινωνίας].

Από τον σχηματισμό των πρώτων φυλών άρχισε η μετακίνηση, η διασπορά και η γέννηση μεικτών φυλών μακριά από την αρχική εστία. Και σήμερα εξακολουθεί αυτή η κίνηση (και που με πείσμα προσπαθούν να ακινητοποιήσουν το χρόνο, να ξεχειλώσουν το κάθε λεπτό κουβαλώντας το παρελθόν τους στα νέα χώματα κατασκονισμένοι με τα παλιά). Ο όρος καθαρή φυλή επομένως είναι ελαστικός και σχετικός και δεν πρέπει να σημαίνει παρά το ότι μια ομάδα έμεινε κατά τα τελευταία χρόνια μακριά από μείξεις, όμως αποτελεί και αυτή προϊόν παλαιών μείξεων.

Εδώ έχει τα στηρίγματά του (σαθρά) ο ρατσισμός, ο φυλετικός ρατσισμός (razza = φυλή). Οι οπαδοί του πιστεύουν σε βιολογικές διαφορές  μεταξύ φυλών και έτσι να θεωρούν κάποιες φυλές ανώτερες από άλλες. Με βάση αυτή την θεωρεία η φυλή με συγκεκριμένα «ανώτερα» εξωτερικά ή ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά  διατηρεί το «δικαίωμα» ηθικά να θεωρεί τον εαυτό της ανώτερη από τις άλλες. Όχι μονάχα οι φυλές αλλά και οι κοινωνίες δεν μπορούν να διακριθούν σε ανώτερες και κατώτερες!

Η Αρία φυλή των Γερμανών είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ρατσισμού. Εκδηλώθηκε, με την βοήθεια του Χίτλερ, υπερβολική, άκρατη φιλοπατρία με μισαλλοδοξία και επιθετικότητα προς άλλους λαούς. Είναι τόσα πολλά και εντυπωσιακά τα επιτεύγματα των Γερμανών επιστημόνων, σοφών, καλλιτεχνών που πολύ εύκολα τα οικειοποιήθηκε ο δημαγωγός αρχηγός με σκοπό  να διεγείρει την «εθνική υπερηφάνεια» της αγράμματης μάζας που πάντα και παντού έχει την τάση να πιστεύει πως το κάθε επίτευγμα προικισμένων ανθρώπων αποκλείεται να μην αφορά και τον κάθε τενεκέ προσωπικά.

Όταν πιστέψεις πως όποια ανθρώπινη ικανότητα είναι θέμα ράτσας και την ψάχνεις στα χρωμοσώματα γίνεσαι ένας αποβλακωμένος σοβινιστής Έλληνας, Γερμανός, Άγγλος, Γάλλος που σημαίνει, πως πριν από κάθε τι, έχεις  στον εγκέφαλό σου, στο σώμα σου, κύτταρα που συνιστούν Ελληνικότητα, Γερμανικότητα, Αγγλικότητα,  Γαλλικότητα, με την ίδια έννοια περίπου που η υφή των μορίων των μετάλλων συνιστά ειδική ποιότητα που κάνει να ξεχωρίζει ο χρυσός από το μπρούτζο. Θα μπορούσαμε να πούμε πως δημιουργοί του σοβινισμού είναι οι Γερμανοί με την έννοια  πως τέτοια συσσώρευση σοφίας, τόση ικανότητα, τέτοια ποιότητα ταλέντου σε πολλούς τομείς δεν μπορεί παρά να είναι βιολογικό και όχι ιστορικό γνώρισμα ,προαποφασισμένο από τον Θεό και όχι ένα δεδομένο από τις γεωιστορικές συνθήκες που εμφανίζεται και δρα ένας λαός. Δεν υπάρχουν οι πιο έξυπνοι και οι πιο κουτοί λαοί. Όλοι έχουν τις δυνατότητες να μάθουν τον πολιτισμό τους - εφόσον ο πολιτισμός μαθαίνεται και δεν κληρονομείται!

Η αποστροφή «περί καθαρής φυλής», λοιπόν , στα λόγια πολιτικών και όχι μόνο, μόνο  το μειδίαμα του βιολόγου μπορεί να προκαλέσει  (Vater).
«H ανθρωπότητα που προοδεύει δεν μοιάζει καθόλου με τον άνθρωπο που ανεβαίνει μια σκάλα, προσθέτοντας σε κάθε κίνηση ένα σκαλοπάτι σε όσα ήδη έχει κατορθώσει να κατακτήσει. Θυμίζει περισσότερο τον παίκτη που η τύχη του είναι μοιρασμένη σε πολλά ζάρια που κάθε φορά που τα ρίχνει, τα βλέπει να σκορπίζονται πάνω στο χαλί, φέρνοντας ισάριθμα διαφορετικούς αριθμούς. Ο, τι κερδίζει κανείς από ένα ζάρι, κινδυνεύει πάντοτε να το χάσει από το άλλο και καμιά φορά γίνεται η Ιστορία εποικοδομητική, οι αριθμοί δηλαδή προστίθεται και σχηματίζουν έναν εύκολο συνδυασμό!!!» (Levi - Strauss)

Οπωσδήποτε παρά τις μεγάλες διακρίσεις σε άτομα, οικογένειες, φυλές, κοινωνικές ομάδες η ανθρωπότητα παριστάνει από τους μακρινούς προϊστορικούς χρόνους, που βρίσκουμε ίχνη ανθρώπου μέχρι σήμερα, ένα σύνολο μια οντότητα από φυσική και ψυχική άποψη πραγματικά ενωμένη.

Ποιες ρίζες απλώνονται γρυπές, ποιες ενώνουν τους ανθρώπους;

Σας χαιρετώ  εις το επανιδείν.