Δεν θα βγάλουμε τετραετία - Φωνή αγωνίας από τους επαγγελματίες εστίασης της Σπάρτης

Μοιράσου το άρθρο:
02-07-2025
Ο Σύλλογος Εστίασης Σπάρτης, καταγγέλλει ασφυκτικές πιέσεις από τα νέα ψηφιακά μέτρα και τη φορολογία
Σαφή και ηχηρή διαμαρτυρία εκφράζει ο Σύλλογος Ιδιοκτητών Επιχειρήσεων Μαζικής Εστίασης Σπάρτης για τις ασφυκτικές πιέσεις που αντιμετωπίζουν οι επαγγελματίες του κλάδου, τόσο από την ψηφιακή μετάβαση του Δημοσίου όσο και από τη διαρκώς αυξανόμενη φορολογική επιβάρυνση.
Όπως αναφέρει, οι επιχειρήσεις δεν αντιτίθενται στις ψηφιακές μεταρρυθμίσεις, αλλά στην εμμονική, πρόχειρη και υποχρεωτική εφαρμογή τους, χωρίς ουσιαστική υποστήριξη και χωρίς μεταβατικές περιόδους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η «κάρτα εργασίας», η οποία αλλάζει συνεχώς, δημιουργώντας σύγχυση και αβεβαιότητα.
Παράλληλα, οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες βιώνουν καθημερινά τη φορολογική πίεση: επιβάλλεται τέλος 0,5% επί του τζίρου, χρεώνονται προμήθειες POS ακόμη και πάνω στο ΦΠΑ, ενώ τα πρόστιμα και οι έλεγχοι είναι αυστηροί, χωρίς αντίστοιχη προστασία για τον επαγγελματία.
Ο Σύλλογος τονίζει και την άνιση μεταχείριση μεταξύ καταστημάτων που σερβίρουν και αυτών που κάνουν πωλήσεις take away, αφού ο ΦΠΑ στον σερβιριζόμενο καφέ και αναψυκτικό παραμένει στο 24%, δημιουργώντας αθέμιτο ανταγωνισμό.
Επιπλέον, το νομοθετικό πλαίσιο αντιμετωπίζει τον επιχειρηματία ως εν δυνάμει παραβάτη, χωρίς τεκμήριο αθωότητας, χωρίς ασφαλιστικές δικλίδες.
«Με αυτή την κατάσταση, η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα δεν θα αντέξει μέχρι το τέλος της τετραετίας», σημειώνει ο Σύλλογος.
Την ίδια στιγμή, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις στην εστίαση, όπως αναφέρει, δεν ανταποκρίνονται στη σύγχρονη πραγματικότητα. Η νέα εργασιακή νομοθεσία έχει ήδη θέσει ένα νέο πλαίσιο, όμως οι συζητήσεις γίνονται με όρους περασμένων δεκαετιών.
Ο Σύλλογος ζητά μια νέα, δίκαιη συμφωνία εμπιστοσύνης, με βάση τις ανάγκες της εποχής και τις δυνατότητες του κλάδου. Υπογραμμίζει πως υπάρχουν οι προϋποθέσεις για αυξήσεις πάνω από 5% στους εργαζόμενους κάθε χρόνο για μια τριετία, αρκεί να υπάρχει σοβαρός και ρεαλιστικός διάλογος.
«Εργαζόμενοι και εργοδότες σήμερα είναι στην ίδια πλευρά. Θέλουν σταθερότητα και ανάπτυξη. Δεν γίνεται να συνεχίζουμε με όρους του 1990», αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Το άρθρο έχει δημιουργηθεί από Τεχνητή Νοημοσύνη ΑΙ της APELA
Όπως αναφέρει, οι επιχειρήσεις δεν αντιτίθενται στις ψηφιακές μεταρρυθμίσεις, αλλά στην εμμονική, πρόχειρη και υποχρεωτική εφαρμογή τους, χωρίς ουσιαστική υποστήριξη και χωρίς μεταβατικές περιόδους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η «κάρτα εργασίας», η οποία αλλάζει συνεχώς, δημιουργώντας σύγχυση και αβεβαιότητα.
Παράλληλα, οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες βιώνουν καθημερινά τη φορολογική πίεση: επιβάλλεται τέλος 0,5% επί του τζίρου, χρεώνονται προμήθειες POS ακόμη και πάνω στο ΦΠΑ, ενώ τα πρόστιμα και οι έλεγχοι είναι αυστηροί, χωρίς αντίστοιχη προστασία για τον επαγγελματία.
Ο Σύλλογος τονίζει και την άνιση μεταχείριση μεταξύ καταστημάτων που σερβίρουν και αυτών που κάνουν πωλήσεις take away, αφού ο ΦΠΑ στον σερβιριζόμενο καφέ και αναψυκτικό παραμένει στο 24%, δημιουργώντας αθέμιτο ανταγωνισμό.
Επιπλέον, το νομοθετικό πλαίσιο αντιμετωπίζει τον επιχειρηματία ως εν δυνάμει παραβάτη, χωρίς τεκμήριο αθωότητας, χωρίς ασφαλιστικές δικλίδες.
«Με αυτή την κατάσταση, η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα δεν θα αντέξει μέχρι το τέλος της τετραετίας», σημειώνει ο Σύλλογος.
Την ίδια στιγμή, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις στην εστίαση, όπως αναφέρει, δεν ανταποκρίνονται στη σύγχρονη πραγματικότητα. Η νέα εργασιακή νομοθεσία έχει ήδη θέσει ένα νέο πλαίσιο, όμως οι συζητήσεις γίνονται με όρους περασμένων δεκαετιών.
Ο Σύλλογος ζητά μια νέα, δίκαιη συμφωνία εμπιστοσύνης, με βάση τις ανάγκες της εποχής και τις δυνατότητες του κλάδου. Υπογραμμίζει πως υπάρχουν οι προϋποθέσεις για αυξήσεις πάνω από 5% στους εργαζόμενους κάθε χρόνο για μια τριετία, αρκεί να υπάρχει σοβαρός και ρεαλιστικός διάλογος.
«Εργαζόμενοι και εργοδότες σήμερα είναι στην ίδια πλευρά. Θέλουν σταθερότητα και ανάπτυξη. Δεν γίνεται να συνεχίζουμε με όρους του 1990», αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Το άρθρο έχει δημιουργηθεί από Τεχνητή Νοημοσύνη ΑΙ της APELA
Σαφή και ηχηρή διαμαρτυρία εκφράζει ο Σύλλογος Ιδιοκτητών Επιχειρήσεων Μαζικής Εστίασης Σπάρτης για τις ασφυκτικές πιέσεις που αντιμετωπίζουν οι επαγγελματίες του κλάδου, τόσο από την ψηφιακή μετάβαση του Δημοσίου όσο και από τη διαρκώς αυξανόμενη φορολογική επιβάρυνση.
Όπως αναφέρει, οι επιχειρήσεις δεν αντιτίθενται στις ψηφιακές μεταρρυθμίσεις, αλλά στην εμμονική, πρόχειρη και υποχρεωτική εφαρμογή τους, χωρίς ουσιαστική υποστήριξη και χωρίς μεταβατικές περιόδους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η «κάρτα εργασίας», η οποία αλλάζει συνεχώς, δημιουργώντας σύγχυση και αβεβαιότητα.
Παράλληλα, οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες βιώνουν καθημερινά τη φορολογική πίεση: επιβάλλεται τέλος 0,5% επί του τζίρου, χρεώνονται προμήθειες POS ακόμη και πάνω στο ΦΠΑ, ενώ τα πρόστιμα και οι έλεγχοι είναι αυστηροί, χωρίς αντίστοιχη προστασία για τον επαγγελματία.
Ο Σύλλογος τονίζει και την άνιση μεταχείριση μεταξύ καταστημάτων που σερβίρουν και αυτών που κάνουν πωλήσεις take away, αφού ο ΦΠΑ στον σερβιριζόμενο καφέ και αναψυκτικό παραμένει στο 24%, δημιουργώντας αθέμιτο ανταγωνισμό.
Επιπλέον, το νομοθετικό πλαίσιο αντιμετωπίζει τον επιχειρηματία ως εν δυνάμει παραβάτη, χωρίς τεκμήριο αθωότητας, χωρίς ασφαλιστικές δικλίδες.
«Με αυτή την κατάσταση, η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα δεν θα αντέξει μέχρι το τέλος της τετραετίας», σημειώνει ο Σύλλογος.
Την ίδια στιγμή, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις στην εστίαση, όπως αναφέρει, δεν ανταποκρίνονται στη σύγχρονη πραγματικότητα. Η νέα εργασιακή νομοθεσία έχει ήδη θέσει ένα νέο πλαίσιο, όμως οι συζητήσεις γίνονται με όρους περασμένων δεκαετιών.
Ο Σύλλογος ζητά μια νέα, δίκαιη συμφωνία εμπιστοσύνης, με βάση τις ανάγκες της εποχής και τις δυνατότητες του κλάδου. Υπογραμμίζει πως υπάρχουν οι προϋποθέσεις για αυξήσεις πάνω από 5% στους εργαζόμενους κάθε χρόνο για μια τριετία, αρκεί να υπάρχει σοβαρός και ρεαλιστικός διάλογος.
«Εργαζόμενοι και εργοδότες σήμερα είναι στην ίδια πλευρά. Θέλουν σταθερότητα και ανάπτυξη. Δεν γίνεται να συνεχίζουμε με όρους του 1990», αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Το άρθρο έχει δημιουργηθεί από Τεχνητή Νοημοσύνη ΑΙ της APELA
Όπως αναφέρει, οι επιχειρήσεις δεν αντιτίθενται στις ψηφιακές μεταρρυθμίσεις, αλλά στην εμμονική, πρόχειρη και υποχρεωτική εφαρμογή τους, χωρίς ουσιαστική υποστήριξη και χωρίς μεταβατικές περιόδους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η «κάρτα εργασίας», η οποία αλλάζει συνεχώς, δημιουργώντας σύγχυση και αβεβαιότητα.
Παράλληλα, οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες βιώνουν καθημερινά τη φορολογική πίεση: επιβάλλεται τέλος 0,5% επί του τζίρου, χρεώνονται προμήθειες POS ακόμη και πάνω στο ΦΠΑ, ενώ τα πρόστιμα και οι έλεγχοι είναι αυστηροί, χωρίς αντίστοιχη προστασία για τον επαγγελματία.
Ο Σύλλογος τονίζει και την άνιση μεταχείριση μεταξύ καταστημάτων που σερβίρουν και αυτών που κάνουν πωλήσεις take away, αφού ο ΦΠΑ στον σερβιριζόμενο καφέ και αναψυκτικό παραμένει στο 24%, δημιουργώντας αθέμιτο ανταγωνισμό.
Επιπλέον, το νομοθετικό πλαίσιο αντιμετωπίζει τον επιχειρηματία ως εν δυνάμει παραβάτη, χωρίς τεκμήριο αθωότητας, χωρίς ασφαλιστικές δικλίδες.
«Με αυτή την κατάσταση, η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα δεν θα αντέξει μέχρι το τέλος της τετραετίας», σημειώνει ο Σύλλογος.
Την ίδια στιγμή, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις στην εστίαση, όπως αναφέρει, δεν ανταποκρίνονται στη σύγχρονη πραγματικότητα. Η νέα εργασιακή νομοθεσία έχει ήδη θέσει ένα νέο πλαίσιο, όμως οι συζητήσεις γίνονται με όρους περασμένων δεκαετιών.
Ο Σύλλογος ζητά μια νέα, δίκαιη συμφωνία εμπιστοσύνης, με βάση τις ανάγκες της εποχής και τις δυνατότητες του κλάδου. Υπογραμμίζει πως υπάρχουν οι προϋποθέσεις για αυξήσεις πάνω από 5% στους εργαζόμενους κάθε χρόνο για μια τριετία, αρκεί να υπάρχει σοβαρός και ρεαλιστικός διάλογος.
«Εργαζόμενοι και εργοδότες σήμερα είναι στην ίδια πλευρά. Θέλουν σταθερότητα και ανάπτυξη. Δεν γίνεται να συνεχίζουμε με όρους του 1990», αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Το άρθρο έχει δημιουργηθεί από Τεχνητή Νοημοσύνη ΑΙ της APELA




